همانند انتخابات چهار سال گذشته، هالیوود اکنون در آستانه انتخابات، فیلمهای سیاسی را به روی پرده سینماها فرستاده است؛ فیلمهایی که برخی با محوریت مذهب، میهنپرستی، جنگ، ترور و به چالش کشیدن سیاستهای جورج بوش ساخته شده و به روی پرده رفتهاند. داستانهای این فیلمهای سیاسی برخی واقعی و برخی غیرواقعی هستند و شاید پیام آنها این باشد که آمریکاییها باید خود را برای انتخاب یکی از دو نامزد دمکرات و جمهوریخواه آماده کنند. البته برخلاف رویه همیشگی هالیوود اینبار قرار نیست تمام فیلمها منتقد سیاستهای دولت حاکم باشند و از رایدهندگان بخواهند تا جمهوریخواهان را از قدرت کنار بزنند.
مخاطبان میتوانند فیلم شرح حال جورج بوش ساخته الیور استون را انتخاب کنند یا بیننده فیلم دیوید زوکر باشند که به ضد آمریکاییها حمله کرده است. رابرت تامپسون، استاد ارتباطات و فرهنگ عامه در دانشگاه سیراکاس در این خصوص به واشنگتن پست میگوید: این احساس وجود دارد که در شرایط کنونی فیلمهای سیاسی میتوانند موفق باشند. هر یک از آنها بهگونهای از یک طیف از احزاب سیاسی شرکتکننده در انتخابات حمایت میکنند.
روز جمعه گذشته فیلم« مجموعه دروغها» اکران خود را آغاز کرد. در این ساخته جدید رایدلی اسکات که لئوناردو دیکاپریو و راسل کرو بازی میکنند جنگ علیه ترور دولت بوش به چالش کشیده شده است.
فیلم بر مبنای کتابی به همین نام نوشته دیوید ایگناتیوس، یادداشت نویس معروف روزنامه
واشنگتن پست ساخته شده است. این کتاب آوریل سال 2007 به بازار آمد و بلافاصله حقوق سینمایی آن توسط کمپانی معروف برادران وارنر خریداری شد. رمان «مجموعه دروغها» مضمونی در ارتباط با مبارزه با تروریسم دارد و داستان یک مامور سیا به نام راجر فریس است که برای پیدا کردن یک تروریست مهم از سران القاعده به نام «سلیمان» به اردن میرود. کتاب تا حدودی به نقد سیاستهای مداخلهگرایانه آمریکا میپردازد و در مجموع اثر منتقدانهای محسوب میشود. ورایتی این فیلم را بیانیهای بیرحمانه علیه اشتباهات سازمان جاسوسی آمریکا در خاورمیانه میداند.
هفته آینده قرار است فیلم W ساخته الیور استون به نمایش درآید. این فیلم تلاش میکند تا ایمان، زندگی خانوادگی و تصمیم جورج بوش برای حمله به عراق را به چالش بکشد.
در این فیلم که جاش برولین در آن در نقش چهل و سومین رئیسجمهور آمریکا - جورج بوش- بازی کرده است نشان داده شده که چگونه بوش که یک فرد الکلی بوده به کاخ سفید راه پیدا کرده و ظاهرا یک مسیحی معتقد و اهل خانواده میشود.
تام ارتنبرگ، مجری طرح فیلم جدید استون میگوید که میتوان به فیلم استون اتهام سیاسی بودن زد اما فیلمسازان باید آیینه جامعه باشند. وی در ادامه میگوید:ما نمیخواهیم جامعه را شکل بدهیم فقط آنچه در آن اتفاق میافتد منعکس میکنیم. این فیلم نشان میهد که چگونه شخصیتی چون جورج بوش به ریاستجمهوری آمریکا رسیده است و صراحتا بگویم که چگونه هر کسی میتواند رئیسجمهور آمریکا شود.
خود استون تاکید دارد که این فیلم نگاهی منصفانه به زندگی جورج بوش است و با این وجود از او چهره یک متجاوز و مهاجم را ساخته است.
هماکنون نیز دو فیلم سیاسی با موضوع سیاستهای داخلی آمریکا روی پرده هستند: «یک سرود کریسمس آمریکایی» دیوید زوکر و مستند Religulous ساخته لری چارلز.
یک سرود کریسمس آمریکایی هجویهای بر سیاستهای لیبرال هالیوود است که کوین پی. فارلی، کلسی گرمر و لسلی نیلسن در این فیلم بازی میکنند و داستان درباره فیلمسازی ضدآمریکایی است که میکوشد تعطیلی روز چهارم ژوئیه را لغو کند اما سه روح سراغ او میآیند و تلاش میکنند دیدگاه او را نسبت به کشورش تغییر بدهند. فیلم چارلز نیز برمبنای داستان واقعی یک مهندس اهل دیترویت ساخته شده که مدعی شد صنعت خودروسازی ایده او را درباره برفپاککن متناوب دزدیده است.
زوکر کارگردان یک سرودکریسمس آمریکایی سازنده فیلمهای کمدیای چون اسلحه برهنه است که اکنون به محافظهکاران تمایل دارد. به گفته زوکر فیلم یک سرود کریسمس آمریکایی در اصل نگاهی به زندگی مایکل مور از مخالفان معروف سیاستهای آمریکاست. فیلم حس مایکل مور و علاقه او به کشورش را همانند علاقه اسکروچ به کریسمس میداند.
زوکر زمان اکران فیلم خود را زمان مناسبی میداند و میگوید: در آمریکا تنها هر چهار سال یکبار مردم در مورد سیاست صحبت میکنند. خود مایکل مور نیز اخیرا مستند جدید خود را از طریق اینترنت به رایگان در اختیار علاقهمندان آثار خود قرار داده است.
این فیلم ۹۷ دقیقهای که Slacker Uprising نام دارد، در سال ۲۰۰۴ و در جریان فعالیتهای مایکل مور برای انتخابات ریاستجمهوری آمریکا و سفر او به ۶۲ شهر در ایالتهایی ساخته شد که نامزدهای هیچیک از دو حزب اصلی، دمکرات و جمهوریخواه، در آنها از اکثریت آرا برخوردار نبودند.
تنها 2 میلیون نفر در سه روز اول این فیلم را از طریق اینترنت مشاهده کردند.
فیلم Slacker Uprising که پیشتر «کاپیتان مایک از این سر تا آن سر آمریکا» نام داشت؛ در جشنواره بینالمللی فیلم تورنتوی کانادا در سال ۲۰۰۷ به نمایش درآمد. این فیلم با هدف آشنا کردن جوانها با مسائل سیاسی آمریکا و تشویق آنها به شرکت در انتخابات ریاستجمهوری کشور ساخته شده است. مور ابراز امیدواری کرده که در انتخابات پیش رو در ماه نوامبر تعداد جوانان شرکتکننده در رایگیری از همیشه بیشتر باشد. فیلم مور با این شعار به نمایش در آمده است: با رای خود کشور را از چهار سال دیگر سلطه جمهوریخواهها نجات دهید.
سال گذشته فیلمهای سینمایی با محوریت جنگ عراق در گیشه شکست خوردند؛ فیلمهایی چون در «دردره الاه» و «تسلیم» نتوانستند در گیشه موفقیتی به دست بیاورند. حال باید دید آیا مردم از فیلمهای سیاسی استقبال خواهند کرد و با همان اشتیاق و علاقه در انتخابات ریاستجمهوری 2008 شرکت میکنند؟
دیویدتامپسون،منتقد میگوید که با وجود اکران نه چندان دلگرمکننده فیلمهای سیاسی در گذشته، قطعا مشوق ساخت فیلمهای بیشتری از این نوع در آینده خواهد بود. وی در ادامه میگوید: واقعا دلپذیر است که شما وارد مغازهای شوید و در آنجا چیزی به جز فیلمهای با موضوع کتابهای کمیک استریپ، عاشق شدن جولیا رابرتزیا مثلا فیلمی سرشار از صحنههای سقوط هلیکوپتر ببینید. واقعیت این است که ما فیلمهای خوب و ماندنیتری در مورد کشور میتوانیم بسازیم.
واشنگتن پست / دیلیتلگراف- 6 اکتبر2008